Kukurydza jest rodziną, która ma bardzo wysokie wymagania pokarmowe, a jej początkowy rozwój determinowany jest szeregiem różnych czynników, do których należy zaliczyć nawożenie przedsiewne. To właśnie ten zabieg warunkuje prawidłowy początkowy rozwój kukurydzy i wpływa na jej przyszłe plony.
Dawka związków, których potrzebuje kukurydza, zależy m.in. od dwóch czynników:
Z plonem 10 t zielonki kukurydza pobiera około: 38 kg azotu (N), 14 kg fosforu (P2O5), 45 kg potasu (K2O), 20 kg wapnia (CaO), 12 kg magnezu (MgO), 5 kg siarki (S) lub / oraz 17 g boru (B), 13 g miedzi (Cu), 150 g manganu (Mn), 1,5 g molibdenu (Mo) i 150 g cynku (Zn).
Kukurydza uprawiana na ziarno pobiera na każdą 1 t ziarna i odpowiednią masę słomy: 30 kg azotu (N), 12 kg fosforu (P2O5), 30 kg potasu (K2O), 10 kg wapnia (CaO), 10 kg magnezu (MgO), 3,5 kg siarki (S) lub w przeliczeniu na SO3 – 9 kg SO3 oraz 11 g boru (B), 14 g miedzi (Cu), 110 g manganu (Mn), 0,9 g molibdenu (Mo) i 85 g cynku (Zn).
Fosfor i potas to pierwiastki, które mają ogromny udział w plonowaniu.
Oba w znacznym stopniu wpływają na zawiązywanie kolb i ich zaziarnienie. Dlatego tak ważne jest nawożenie kukurydzy tymi składnikami w ilościach, które są jej potrzebne.
Fosfor jest jednak słabo pobierany w warunkach niskich temperatur, powoduje to w kukurydzy zahamowanie jej wzrostu oraz czerwienienie liści. Mając to na uwadze, fosfor powinniśmy uzupełniać wraz z mikroelementami, dokarmiając roślinę dolistnie.
Potas również reguluje gospodarkę wodną oraz pobieranie azotu w kukurydzy. Rośliny, które otrzymywały prawidłową dawkę potasu, wykazują większą odporność na suszę.
Do nawożenia azotowego kukurydzy polecane są długo działające formy azotu. Dzieje się tak, ponieważ kukurydza najintensywniej pobiera azot w fazie przed kwitnieniem aż do fazy wytwarzania kolb. Dlatego powinniśmy skorzystać z nawozów takich jak np. saletra amonowa, saletrzak lub RSM. Najbardziej poleca się jednak formę amidową azotu zawartą w moczniku, gdyż jest ona długo uwalniana.
Nawożenie mikroelementowe jest bardzo ważne w uprawie tej wymagającej rośliny. Kukurydza wykazuje największą wrażliwość na niedobór cynku, dużą na niedobór boru oraz średnią na niedobory miedzi i manganu. Naturalne zasoby tych mikroelementów w polskich glebach nie zapewniają roślinom prawidłowego rozwoju, dlatego zapotrzebowanie kukurydzy na te składniki trzeba pokryć również przez jej dokarmianie dolistne.
Dokarmianie dolistne kukurydzy możemy rozpocząć już od fazy 4 – 6 liścia. Powierzchnia asymilacyjna liści pozwala wówczas na dobre pobieranie składników. Dokarmianie można powtórzyć do momentu, kiedy da się wjechać w kukurydzę, nie uszkadzając jej .
Ważna jest nie tylko liczba zabiegów dolistnych, ale również forma składników. Nawozy dolistne powinny zostać podane w formie przyswajalnej dla roślin. Idealne nawozy dolistne powinny się cechować wysoką koncentracją składników pokarmowych, pełną rozpuszczalnością w niskich temperaturach wody, dobrą mieszalnością oraz wysoką tolerancją na łączenie ze środkami ochrony roślin.