Wszelkie poradniki nawożenia mówią o tym, że mineralne nawozy azotowe powinny być stosowane jeszcze przed okresem największego zapotrzebowania rośliny uprawnej na składniki odżywcze. Dawka nawozu powinna być ustalana zgodnie z zapotrzebowaniem nawozowym plantacji. Zapotrzebowanie to jest składową wielu zmiennych, m.in.: rodzaju przedplonu, właściwości gleby, warunków pogodowych, czy poziomu nawożenia naturalnego. Terminy stosowania nawożenia azotowego w uprawie zbóż można przedstawić w formie kalendarza nawożenia dla poszczególnych upraw zbożowych.
W okresie wschodów zbóż poradniki nawożenia mówią, że kluczowe jest zapewnienie roślinom odpowiedniej ilości fosforu i potasu. W prawidłowym rozwoju roślin niezbędne będą także takie mikroelementy jak: miedź, mangan i żelazo oraz w minimalnej ilości bor oraz cynk. Powinno się je wpisać w kalendarz nawożenia. Zwykle w okresie wschodów należy zastosować niezbędne mikro i makroelementy.
W okresie krzewienia należy zwiększyć ilość nawozu DR GREEN ZBOŻA zawierającego znaczną dawkę miedzi, manganu i żelaza, a także fosforu w celu prawidłowego krzewienia się zbóż.
W okresie strzelania w źdźbło zboża powinny być suplementowane nawozem, który zawiera znaczną dawkę potasu oraz niewielką ilość azotu w połączeniu z mniejszą dawką nawozu mikroelementowego.
Wszystkie poradniki nawożenia wskazują, że uprawy zboża cierpią szczególnie na niedobory takich mikroelementów jak miedź, mangan oraz żelazo. Miedź zawarta w nawozach dolistnych w sposób znaczący zmniejsza podatność zboża na wyleganie, poprawia ilość ziarniaków w kłosie oraz wpływa na zwiększoną regenerację tkanek rośliny, które uległy uszkodzeniu podczas mrozów. Poza tym pierwiastek ten uodparnia system korzeniowy rośliny na wszelkiego rodzaju choroby. Niedobór miedzi może powodować bielenie i zasychanie kłosów oraz końców liści, a także prowadzi do obniżenia jakości, a także ilości plonu. Mangan wpływa na wzmożenie procesu fotosyntezy, poprawia odporność rośliny na mróz oraz uodparnia podstawę źdźbła na choroby. Niedobór manganu hamuje rozwój rośliny, może powodować szarą plamistość u zbóż oraz nekrozy i cętkowate chlorozy na łodygach i liściach zbóż. Odpowiednia dawka żelaza reguluje proces fotosyntezy chlorofilu, ligniny i karotenu, wpływając na produkcję odpowiedniej ilości rybosomów. Przez to pierwiastek ten w sposób istotny uczestniczy w syntezie białek.
Prawidłowy wysiew nawozów i optymalne rozdzielanie ich dawek ma kluczowe znaczenie dla jakości oraz wielkości plonów. Mówią o tym poradniki nawożenia. Zbyt wczesne lub zbyt późne nawożenie (nie tylko azotem) wpływa na zwiększenie podatności rośliny na choroby, zmniejszenie wydajności plantacji, obniżenie potencjału plonowania, a także na ogólne niezapewnienie roślinie uprawnej prawidłowych warunków rozwojowych. Dlatego należy szczegółowo zaplanować kalendarz nawożenia zarówno azotem, jak i mikro i makroskładnikami.
Niedochowanie kalendarza nawożenia zalecanego przez poradniki nawożenia niesie za sobą skutki środowiskowe. Duże dawki azotu oraz innych składników obecnych w nawozach – zwłaszcza przed okresem największego zapotrzebowania rośliny - może powodować eutrofizację. Jest skutkiem gromadzenia się składników nawozowych w wodzie, przez co azotany mogą przenikać do wody pitnej. Azotany (V), które przedostaną się do organizmu człowieka, ulegają rozpadowi na azotany (III), które upośledzają hemoglobinę, przez co staje się ona niezdolna do transportu tlenu. Dlatego też rolnik dbający o środowisko oraz o swój warsztat pracy (pola uprawne) powinien przestrzegać kalendarza nawożenia zalecanego przez poradniki nawożenia.